narządy mowy

См. также в других словарях:

• mowa — ż IV, CMs. mowawie 1. blm «zasób wyrazów, wyrażeń i zwrotów łączonych w wypowiedzi według reguł gramatycznych, używany w celu porozumiewania się przez członków jednego narodu, społeczeństwa, przez ludzi pewnego środowiska, regionu,… …   Słownik języka polskiego

• mowa — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mowawie; lm D. mów {{/stl 8}}{{stl 7}} dłuższa wypowiedź ustna, zwykle opracowana literacko, dotycząca konkretnej sprawy, wygłaszana wobec jakiegoś audytorium; także zapis takiej wypowiedzi : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego

• koartykulacja — ż I, DCMs. koartykulacjacji, blm jęz. «jednoczesne wykonywanie ruchów artykulacyjnych przez różne narządy mowy przy wymawianiu głoski» …   Słownik języka polskiego

• nieruchomy — nieruchomymi «nie poruszający się, nie wykonujący żadnych ruchów, pozostający w bezruchu» Nieruchomy tłum. Nieruchoma twarz. Nieruchome spojrzenie. Nieruchome narządy mowy. ∆ Majątek nieruchomy, własność nieruchoma, mienie nieruchome «majątek,… …   Słownik języka polskiego

• narząd — m IV, D. u, Ms. narząddzie; lm M. y «część organizmu ludzkiego, zwierzęcego lub roślinnego, pełniąca określone funkcje, mająca swoistą budowę, wygląd, położenie; organ» Narządy słuchowe, smakowe, oddechowe, wydalnicze, rozrodcze, rodne, płciowe.… …   Słownik języka polskiego

• język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

• męski — męskiscy 1. «odnoszący się, należący do mężczyzny, mężczyzn; przeznaczony dla mężczyzn, obsługujący mężczyzn; złożony z mężczyzn; będący mężczyzną» Męska bielizna, konfekcja. Męskie ubranie, buty, obuwie. Magazyn mody męskiej. Fryzjer, krawiec… …   Słownik języka polskiego

• żeński — 1. «odnoszący się, należący do kobiety, do kobiet; przeznaczony dla kobiet, obsługujący kobiety; złożony z kobiet; będący kobietą» Żeński oddział w szpitalu. Chór żeński. Płeć żeńska. Żeński potomek. Szkoła żeńska. ∆ jęz. Rodzaj żeński «w… …   Słownik języka polskiego

• narząd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. narządądzie {{/stl 8}}{{stl 7}} część organizmu żywego o określonej budowie i określonych funkcjach; organ : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narządy słuchu, mowy, wzroku. Narządy wewnętrzne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• język — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silnie umięśniony narząd występujący na dnie jamy ustnej kręgowców, mieszczący narządy smaku (kubki smakowe), odgrywający ważną rolę przy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień